ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΑΕΚ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ

ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΟΥΣΑΓΕΤΗΣ

ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ  ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΥΘΙΟ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

         Στο   Κρατικό  Ιστορικό  Μουσείο  της  Μόσχας,  από    15    Νοεμβρίου    2016   έως 

15 Φεβρουαρίου 2017, εκτίθεται το άγαλμα του Απόλλωνα από το Πύθιο της Ελασσόνας 

       Το άγαλμα  βρέθηκε κατά τις ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο Πυθίου,  στην ανασκαφή του ναού του Απόλλωνα. Πρόκειται για έργο της ρωμαϊκής περιόδου που απεικονίζει το θεό Απόλλωνα. Το άγαλμα βρέθηκε στο σηκό (δηλαδή στο κύριο τμήμα) του ναού. Ο ναός έχει πρόναο και σηκό.  Εκτός από το συγκεκριμένο ναό, στον ίδιο χώρο ανασκάφθηκαν  δύο ακόμη ναοί, ένας προς τιμή του Ποσειδώνα Πατρώου και ένας προς τιμή της Άρτεμης. Και οι τρεις ναοί χρονολογούνται στη ρωμαϊκή περίοδο και συγκεκριμένα στα χρόνια του Οκταβιανού Αύγουστου (1^ος αι.π.Χ.-1^ος αι.) και προφανώς ανεγέρθηκαν στη θέση παλαιότερων
       

   ΑΕΚ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ

          

    ΑΕΚΑΡΑ   ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ  ΕΛΛΑΔΑΣ 2016

    H ΚΟΥΤΑΛΑ

Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας:
 

Α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. 

Β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον.

Γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των

Εμμανουήλ Ροίδης (1836-1904).

ΟΛΥΜΠΟΣ - Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ

   ΜΑΣ ΠΗΡΕ Ο ΓΥΦΤΟΣ !!!!!!!!!!!!

Αλλοτινές μου εποχές αλλοτινοί μου χρόνοι .................

ΣΟΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΥΘΙΟΥ
(ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ)

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΡΟΚΕΣ:
ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΣΑΛΕΠΤΣΗ, ΜΕΛΑΧΡΩ ΜΠΑΛΑΟΥΡΑ, ΧΑΔΟΥΛΩ ΜΠΑΛΑΟΥΡΑ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΟΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΑΟΥΡΑ
(ΦΩΤΟ ΤΟΥ 1960)

ΠΕΤΡΙΝΑ ΤΟΞΩΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΣΤΟ ΠΥΘΙΟ
(ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ)

Τρία πέτρινα τοξωτά γεφύρια υπάρχουν στα ρέματα Ανατολικά και Νότια του χωριού.
Η ύπαρξη των γεφυριών αυτών μαρτυρά ότι παλαιότερα υπήρχε πληθώρα νερών στα συγκεκριμένα ρέματα στα οποία άλλωστε υπήρχαν και πολλοί νερόμυλοι.

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΟ ΧΑΛΚΕΙΡΕΙΟ

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΑ

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥΣ

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΘΙΟΥ

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΥΘΙΟΥ ΤΟ 1960
( ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ )

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΤΗ ΘΕΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ

Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΝΥΜΦΕΣ ΤΗΣ ΘΕΤΙΔΑΣ

Οι Έλληνες έτρεφαν μεγάλη αγάπη στον θεό Απόλλωνα και προς τιμή του διοργάνωναν πολλές γιορτές, όπως :

• Τα Θαργήλια πριν την συγκομιδή

Γιορτή προς τιμή των δίδυμων θεών, της Άρτεμης και του Aπόλλωνα που γινόταν την έκτη και την έβδομη ημέρα του μήνα Θαργηλιώνα (Μάιος - Ιούνιος) στην Αθήνα. Σύμφωνα με τους Δήλιους η Άρτεμη είχε γεννηθεί στις 6 και ο Απόλλωνας στις 7 του Θαργηλιώνα. Γι' αυτό η πρώτη ημέρα της γιορτής ήταν αφιερωμένη στην Άρτεμη και η δεύτερη στον Απόλλωνα.

• Τα Πυανόψια
  

Γιορτή που γινόταν στην Aθήνα προς τιμή του Aπόλλωνα. H γιορτή είχε ευχαριστήριο χαρακτήρα και γινόταν προσφορά απαρχών (των πρώτων καρπών), μετά τη συγκομιδή. Γιορτάζονταν στις 7 του Πυανεψιώνα την ημέρα που ο Θησέας γύρισε από την Κρήτη, έχοντας σκοτώσει το Mινώταυρο.

• Τα Υακίνθια
  

Τα Υακίνθια ήταν μία αρχαία ελληνική θρησκευτική τοπική εορτή, από τις σημαντικότερες, που γινόταν στις Αμύκλες, κοντά στη Σπάρτη, κάθε χρόνο τον μήνα Υακίνθιο, αντίστοιχο του Ιουνίου ή των αρχών του αττικού Εκατομβαιώνα

• Τα Κάρνεια προς τιμή του Καρνείου Απόλλωνα

Τα Κάρνεια ήταν προδωρική γιορτή αφιερωμένη στον τοπικό θεό Κάρνειο ή Κάρνο Οικέτα. Είχε ονομαστεί Οικέτας επειδή το κέντρο της λατρείας του ήταν το σπίτι του μάντη Κριού και δε λατρευόταν σε κάποιο ναό. Όταν οι Δωριείς κυρίευσαν τη Σπάρτη με τη βοήθεια του Κάρνειου και του Κριού, ταύτισαν τον Κάρνειο με τον Απόλλωνα.

Η γιορτή στη Σπάρτη γινόταν προς τιμή του Κάρνειου Aπόλλωνα με την πανσέληνο του Κάρνειου μήνα (τέλος Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου) κάθε τέσσερα χρόνια και διαρκούσε εννιά ημέρες.

• Τα Δελφίνια, κάθε Απρίλιο σε ανάμνηση της μεταμόρφωσης του Θεού σε δελφίνι που οδήγησε τους Κρητες στην περιοχή και την ίδρυση του ιερού

• Τα Σεπτηρια ή Στεπτηρια σε ανάμνηση της αναχώρησης του Θεού για κάθαρση μετά το φόνο του δράκοντα

<< τὸ μὲν οὖν Σεπτήριον ἔοικε μίμημα τῆς πρὸς τὸν Πύθωνα τοῦ θεοῦ μάχης εἶναι καὶ τῆς μετὰ τὴν μάχην ἐπὶ τὰ Τέμπη φυγῆς καὶ ἐκδιώξεως. οἱ μὲν γὰρ φυγεῖν ἐπὶ τῷ φόνῳ φασὶ χρῄζοντα καθαρσίων, οἱ δὲ τῷ Πύθωνι τετρωμένῳ καὶ φεύγοντι κατὰ τὴν ὁδόν, ἣν νῦν ἱερὰν καλοῦμεν, ἐπακολουθεῖν καὶ μικρὸν ἀπολειφθῆναι τῆς τελευτῆς· κατέλαβε γὰρ αὐτὸν ἐκ τοῦ τραύματος ἄρτι τεθνηκότα καὶ κεκηδευμένον ὑπὸ τοῦ παιδός, ᾧ ὄνομα ἦν Αἴξ, ὡς λέγουσι. τὸ μὲν οὖν Σεπτήριον τούτων ἢ τοιούτων τινῶν ἀπομίμησίς ἐστιν ἑτέρων.>> Πλούταρχος, Αίτια Ελληνικά, 12

• Τα Θεοφάνια, γιορτή για την επιστροφή του Θεού από την κάθαρση।

• Τα Εκατόμβαια, η θυσία εκατό βοδιών στην Αθήνα (ο πρώτος μήνας του χρόνου Εκατόμβαιος, ονομάζονταν από αυτό το γεγονός). Εορτάζονταν τα γενέθλια του την εβδόμη μέρα του μηνός।

• Επίσης και η πρώτη μέρα κάθε μήνα, ήταν ιερή γι' αυτόν।

• Τα Πύθια, μία από τις τέσσερις πανελλήνιες γιορτές που γινόντουσαν κάθε πέντε χρόνια στο Κρισσαίο πεδίο κοντά στους Δελφούς. Αρχικά ήταν αγώνες μουσικής και τραγουδιών, αργότερα όμως προστέθηκαν και γυμνικά αγωνίσματα. Τα Πύθια που τελούνταν στους Δελφούς ονομάζονταν «τα εν Δελφοίς» για να τα διακρίνουμε από τα άλλα Πύθια που εορτάζονταν σε άλλα μερη της Ελλάδας Τα Πύθια έπαψαν να εορτάζονται το 394 μ Χ με διάταγμα του βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.

Ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας Νικάνδρας ήταν:

Έστ ήμαρ ότε Φοίβος

πάλιν ελεύσεται

και ες αει έσεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Θα έρθει μέρα που ο Απόλλων

Θα έρθει πάλι

Και θα μείνει για πάντα.

Οι εορτές του, σαν θεός του φωτός γίνονταν όλες την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Τα ιερά και οι ναοί του θεού είναι πάρα πολλοί στον Ελλαδικό χώρο, ένας απ΄αυτούς και στο χωριό μας, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΠΥΘΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ ΠΑΤΡΩΟΥ

ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΠΥΘΙΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

Ο Απόλλωνας είχε σαν σύμβολα τον τρίποδα, τη λύρα, τον ομφαλό των Δελφών και την φαρέτρα με το τόξο Αγαπημένα του φυτά τη δάφνη και τη φοινικιά και ζώα τους κύκνους, τα δελφίνια και τους κόρακες

Ο ΝΑΟΣ - ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Ήταν ο ωραίος, ο ανέμελος και ο καλλιεργημένος θεός αλλά προπάντων ήταν ο θεός του Φωτός και του Έρωτα που ήξερε να διαβάζει το μέλλον των ανθρώπων

ΒΡΥΣΕΣ ΣΤΟ ΠΥΘΙΟ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

Πριν γίνει το δίκτυο ύδρευσης οικιακό για τους κατοίκους του Πυθίου οι ανάγκες τους για ύδρευση εξυπηρετούνταν από Κεντρικές Κοινόχρηστες Βρύσες που είχαν γίνει σε διάφορα σημεία (συνήθως σταυροδρόμια) του χωριού.
Ψάχνοντας σε κάποια παλιά αρχεία ήρθαν στα χέρια μου φωτογραφίες από παλιές βρύσες του χωριού.
Μερικές απ`αυτές δεν μπορώ να τις θυμηθώ γιαυτό αν κάποιος παλαιότερος τις αναγνωρίσει ας με ενημερώσει .

(ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ ΜΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ)

Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΚΑΝΑΚΗ- ΜΠΑΤΣΙΛΑ - ΧΑΤΖΗ

Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΔΗ

Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΟ ΑΛΩΝΑΚΙ

Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΣΕΛΝΙΚΑΣ ;

Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΑ ΑΛΩΝΙΑ (ΔΗΜΟΥ )

Η ΒΡΥΣΗ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΠΑΛΑΓΚΑ – ΣΑΛΕΠΤΣΗ (ΤΣΙΛΙΓΙΩΡΗ)

Η ΤΡΑΝΗ ΒΡΥΣΗ

Η ΥΠΕΡΧΕΙΛΙΣΗ ΤΟΥ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΔΗ

ΠΥΘΙΟ - ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΡΟΣ 3ο

ΔΙΟΙΚΗΣΗ - ΚΑΤΟΙΚΟΙ – ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Μέχρι το 1999 το Πύθιο αποτελούσε αυτόνομη Κοινότητα.
Με την έναρξη ισχύος του Νόμου 2539/97 <<ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ>> για τη συνένωση των μικρών κοινοτήτων , το Πύθιο βρέθηκε να αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ολύμπου, ο οποίος περιλαμβάνει πολλές πρώην κοινότητες και οικισμούς της περιοχής και έχει για έδρα του το δημοτικό διαμέρισμα Καλλιθέας.
Ο πληθυσμός του χωριού ακολουθεί τα τελευταία χρόνια φθίνουσα πορεία καθώς οι νέοι μεταναστεύουν σε μεγαλύτερες πόλεις ,ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΛΑΡΙΣΑ- ΑΘΗΝΑ- ΚΑΤΕΡΙΝΗ –ΕΛΑΣΣΟΝΑ ΚΛΠ., για να βρουν δουλειά και στο χωριό μένουν οι γέροι και ελάχιστοι νεαροί.
Παλαιότερα πολλοί νέοι του χωριού έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, ΑΜΕΡΙΚΗ -ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ-ΚΑΝΑΔΑ–ΓΕΡΜΑΝΙΑ।
Οι κάτοικοι , άνθρωποι φιλόξενοι και προοδευτικοί έχουν κάνει αναδασμό των κτημάτων τους από το 1963-64 και ασχολούνται με τη Γεωργία και την Κτηνοτροφία .
Η έκταση του χωριού μαζί με τους βοσκότοπους ανέρχεται περίπου στα 75.000 στρέμματα.
Ο κάμπος του χωριού ( 18.000 στρέμματα περίπου ) είναι σε μεγάλο ποσοστό αρδεύσιμος από ιδιωτικές γεωτρήσεις αλλά και ορισμένα μικρά δημόσια φράγματα.
Καλλιεργούνται καλαμπόκια, τριφύλλια ,πατάτες , σιτηρά και παράγονται εξαιρετικής ποιότητας τυροκομικά προϊόντα.
Τελευταία, με την παρατεταμένη ανομβρία και την εντατική άρδευση, άρχισε να παρατηρείται το φαινόμενο της λειψυδρίας σε τόσο έντονο βαθμό , ώστε το καλοκαίρι να υπάρχει πρόβλημα υδροδότησης του ίδιου του οικισμού.

ΠΥΘΙΟ - ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΡΟΣ 2ο

ΑΡΧΑΙΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΠΥΘΙΟ – ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

Ο ΛΟΦΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΓΥΡΩ ΑΠ` ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΧΤΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΠΥΘΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ.
ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ 1960
( ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ )

Νοτιότερα του σημερινού χωριού, στη θέση Άγιοι Απόστολοι, υπάρχουν φανερά σημάδια αρχαίων κτισμάτων, τα οποία βέβαια κείτονται σε ερείπια περιμένοντας τους αρχαιολόγους να φανερώσουν την ένδοξη αρχαία ιστορία τους.

Σύμφωνα λοιπόν με τους αρχαιολόγους , στην περιοχή γύρω από τον συγκεκριμένο λόφο εκτείνονταν στα αρχαία χρόνια η πόλη Πύθιο.

Στην κορυφή του λόφου υπήρχε λαμπρός και ξακουστός ναός αφιερωμένος στο Θεό Απόλλωνα ο οποίος έφερε το προσωνύμιο- επίθετο Πύθιος.

Το προσωνύμιο αυτό απέκτησε ο Θεός Απόλλων όταν κατάφερε να σκοτώσει ένα μεγάλο δράκο ,τον Πύθωνα, ο οποίος ζούσε στην περιοχή των Δελφών και κατατρομοκρατούσε τους πολίτες.

Αμέσως μετά τή γέννησή του ο Απόλλων πήγε στούς Δελφούς όπου εκεί σε μία σπηλιά ζούσε ο Δράκος Πύθων με την δράκαινα Δελφύνη, ο οποίος με εντολή της Ήρας είχε καταδιώξει την Λητώ για να μην γεννηθεί θεός.

( Η Λητώ είναι η μητέρα του Απόλλωνα και της Άρτεμης και κόρη του Τιτάνα Κοίου)

Εκεί ο Θεός του φωτός σκότωσε με τα βέλη του τον Πύθωνα και την Δελφύνη και ονομάστηκε Πύθιος Απόλλων.

Λόγω λοιπόν του προσωνυμίου και προς τιμήν του θεού η πόλη ονομάστηκε ΠΥΘΙΟ.

Στην περιοχή βρέθηκαν αναθηματικές πλάκες καθώς και βάση αγάλματος από μάρμαρο με την επιγραφή:

ΑΠΟΛΛΩΝΙ ΠΥΘΙΩΙ

ΑΡΡΥΒΑΣ ΝΙΚΟΜΑΧΟΥ ΚΑΙ ΤΙΜΩ ΑΡΧΕΟΥ

Ο Απόλλωνας λατρεύονταν στο Πύθιο και με τα προσωνύμια:

Απόλλων Δώρειος πιθανόν από ονομασία των πρώτων Δωριέων που εγκαταστάθηκαν εδώ καθώς και

Απόλλων Λύκειος αφού ήταν θεός του Ήλιου και του φωτός.

Και με αυτά τα ονόματα έχουν βρεθεί αντίστοιχες επιγραφές.

Γύρω από το λόφο με το ναό του Απόλλωνα υπήρχε τείχος από ογκόλιθους το οποίο ήταν ακριβώς απέναντι από το στενό πέρασμα της Πέτρας και έτσι επιτηρούσε τη διέλευση στη Μακεδονία και Θεσσαλία.

Μάρμαρα ,κολώνες και επιγραφές του αρχαίου ναού καθώς και ογκόλιθους του αρχαίου τείχους μπορεί κανείς να δει εντοιχισμένα σε χριστιανικούς ναούς ,μοναστήρια και οικίες του σημερινού Πυθίου και των γύρω χωριών.