ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΤΗ ΘΕΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ

Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΝΥΜΦΕΣ ΤΗΣ ΘΕΤΙΔΑΣ

Οι Έλληνες έτρεφαν μεγάλη αγάπη στον θεό Απόλλωνα και προς τιμή του διοργάνωναν πολλές γιορτές, όπως :

• Τα Θαργήλια πριν την συγκομιδή

Γιορτή προς τιμή των δίδυμων θεών, της Άρτεμης και του Aπόλλωνα που γινόταν την έκτη και την έβδομη ημέρα του μήνα Θαργηλιώνα (Μάιος - Ιούνιος) στην Αθήνα. Σύμφωνα με τους Δήλιους η Άρτεμη είχε γεννηθεί στις 6 και ο Απόλλωνας στις 7 του Θαργηλιώνα. Γι' αυτό η πρώτη ημέρα της γιορτής ήταν αφιερωμένη στην Άρτεμη και η δεύτερη στον Απόλλωνα.

• Τα Πυανόψια
  

Γιορτή που γινόταν στην Aθήνα προς τιμή του Aπόλλωνα. H γιορτή είχε ευχαριστήριο χαρακτήρα και γινόταν προσφορά απαρχών (των πρώτων καρπών), μετά τη συγκομιδή. Γιορτάζονταν στις 7 του Πυανεψιώνα την ημέρα που ο Θησέας γύρισε από την Κρήτη, έχοντας σκοτώσει το Mινώταυρο.

• Τα Υακίνθια
  

Τα Υακίνθια ήταν μία αρχαία ελληνική θρησκευτική τοπική εορτή, από τις σημαντικότερες, που γινόταν στις Αμύκλες, κοντά στη Σπάρτη, κάθε χρόνο τον μήνα Υακίνθιο, αντίστοιχο του Ιουνίου ή των αρχών του αττικού Εκατομβαιώνα

• Τα Κάρνεια προς τιμή του Καρνείου Απόλλωνα

Τα Κάρνεια ήταν προδωρική γιορτή αφιερωμένη στον τοπικό θεό Κάρνειο ή Κάρνο Οικέτα. Είχε ονομαστεί Οικέτας επειδή το κέντρο της λατρείας του ήταν το σπίτι του μάντη Κριού και δε λατρευόταν σε κάποιο ναό. Όταν οι Δωριείς κυρίευσαν τη Σπάρτη με τη βοήθεια του Κάρνειου και του Κριού, ταύτισαν τον Κάρνειο με τον Απόλλωνα.

Η γιορτή στη Σπάρτη γινόταν προς τιμή του Κάρνειου Aπόλλωνα με την πανσέληνο του Κάρνειου μήνα (τέλος Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου) κάθε τέσσερα χρόνια και διαρκούσε εννιά ημέρες.

• Τα Δελφίνια, κάθε Απρίλιο σε ανάμνηση της μεταμόρφωσης του Θεού σε δελφίνι που οδήγησε τους Κρητες στην περιοχή και την ίδρυση του ιερού

• Τα Σεπτηρια ή Στεπτηρια σε ανάμνηση της αναχώρησης του Θεού για κάθαρση μετά το φόνο του δράκοντα

<< τὸ μὲν οὖν Σεπτήριον ἔοικε μίμημα τῆς πρὸς τὸν Πύθωνα τοῦ θεοῦ μάχης εἶναι καὶ τῆς μετὰ τὴν μάχην ἐπὶ τὰ Τέμπη φυγῆς καὶ ἐκδιώξεως. οἱ μὲν γὰρ φυγεῖν ἐπὶ τῷ φόνῳ φασὶ χρῄζοντα καθαρσίων, οἱ δὲ τῷ Πύθωνι τετρωμένῳ καὶ φεύγοντι κατὰ τὴν ὁδόν, ἣν νῦν ἱερὰν καλοῦμεν, ἐπακολουθεῖν καὶ μικρὸν ἀπολειφθῆναι τῆς τελευτῆς· κατέλαβε γὰρ αὐτὸν ἐκ τοῦ τραύματος ἄρτι τεθνηκότα καὶ κεκηδευμένον ὑπὸ τοῦ παιδός, ᾧ ὄνομα ἦν Αἴξ, ὡς λέγουσι. τὸ μὲν οὖν Σεπτήριον τούτων ἢ τοιούτων τινῶν ἀπομίμησίς ἐστιν ἑτέρων.>> Πλούταρχος, Αίτια Ελληνικά, 12

• Τα Θεοφάνια, γιορτή για την επιστροφή του Θεού από την κάθαρση।

• Τα Εκατόμβαια, η θυσία εκατό βοδιών στην Αθήνα (ο πρώτος μήνας του χρόνου Εκατόμβαιος, ονομάζονταν από αυτό το γεγονός). Εορτάζονταν τα γενέθλια του την εβδόμη μέρα του μηνός।

• Επίσης και η πρώτη μέρα κάθε μήνα, ήταν ιερή γι' αυτόν।

• Τα Πύθια, μία από τις τέσσερις πανελλήνιες γιορτές που γινόντουσαν κάθε πέντε χρόνια στο Κρισσαίο πεδίο κοντά στους Δελφούς. Αρχικά ήταν αγώνες μουσικής και τραγουδιών, αργότερα όμως προστέθηκαν και γυμνικά αγωνίσματα. Τα Πύθια που τελούνταν στους Δελφούς ονομάζονταν «τα εν Δελφοίς» για να τα διακρίνουμε από τα άλλα Πύθια που εορτάζονταν σε άλλα μερη της Ελλάδας Τα Πύθια έπαψαν να εορτάζονται το 394 μ Χ με διάταγμα του βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.

Ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας Νικάνδρας ήταν:

Έστ ήμαρ ότε Φοίβος

πάλιν ελεύσεται

και ες αει έσεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Θα έρθει μέρα που ο Απόλλων

Θα έρθει πάλι

Και θα μείνει για πάντα.

Οι εορτές του, σαν θεός του φωτός γίνονταν όλες την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Τα ιερά και οι ναοί του θεού είναι πάρα πολλοί στον Ελλαδικό χώρο, ένας απ΄αυτούς και στο χωριό μας, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΠΥΘΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ ΠΑΤΡΩΟΥ

ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΠΥΘΙΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

Ο Απόλλωνας είχε σαν σύμβολα τον τρίποδα, τη λύρα, τον ομφαλό των Δελφών και την φαρέτρα με το τόξο Αγαπημένα του φυτά τη δάφνη και τη φοινικιά και ζώα τους κύκνους, τα δελφίνια και τους κόρακες

Ο ΝΑΟΣ - ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Ήταν ο ωραίος, ο ανέμελος και ο καλλιεργημένος θεός αλλά προπάντων ήταν ο θεός του Φωτός και του Έρωτα που ήξερε να διαβάζει το μέλλον των ανθρώπων